Poniewaz jak pisałam wcześniej, pracy nie dostałam i znow szukam mam taki
oto dylemat

Bardzo czesto w czasie rozmowy o prace pada pytanie które totalnie zbija
mnie z tropu "Jakie ma Pani plany zawodowe na przyszłość?"
I tu dosc czesto, mam wrażenie, przekreslam sama siebie.
No bo jesli powiem prawdę np. ze w przyszłosc chcialabym pracowac w reklamie
i marketingu - bo tak faktycznie bym chciała - czesto czuje ze się wlasnie
skreslilam. Sprawa wyglada tak, ze nie mam doswiadczenia w tej dziedzinie i
mimo moich uslinych staran o prace w takiej branzy nic z tego nie wychodzi
wiec zdaje sobie sprawe ze nie mam w niej szans. No wiec szukam pracy tez w
innych dziedzinach. Nie ma problemu gdy jest to branża pokrewna, ale jesli
jest to coś zupełnie odmiennego??
Przykład z niedawnej rozmowy.
Firma z branzy wydawniczej. Potrzebowali kogoś w stylu Office Managera.
Generalnie taka robota ogólna - zalatwic cos przez telefon, wyslac poczte i
przede wszystkim przygotowywać gotowe juz artykuły do druku. Głownie to
ostanie. Przeciez nie moge powiedziec, ze moim planem i marzeniem na
przyszlosc jest siedzenie przy kompie i przygotowywanie art do druku (choc
pewnie jak by placili tak jak obiecali i jesli firma okazalaby sie ok to
wcale bym tej pracy nie zamierzala zmieniac) bo to pokaze ze jestem mało
ambitna. Wiec powiedzialam o marketingu - i tym samym od razu poczułam "to
juz pani podziękujemy"
Co wiec powinnam mowic w takich sytuacjach?? Zmyslac jakies abstrakcje?? Nie
mowic o swoich marzeniach co do pracy (ktore i tak sie pewnie nie spelnia)??