entroper napisał(a):
>>Co do skrajności - sam wiem jak to jest pracować za gówniane pieniądze,
> znam ten ból, i znam kilka osób, które to przerabiały. Do dokładania do
> interesu włącznie, opuszczania przeglądów samochodu itp. Co ciekawe -
> pracodawcy się do tego przyzwyczaili i nie dało się ich potem przekonać, że to
> nie był stan normalny
Jeśli raz ktoś się zgodzi na liche warunki, bez zastrzeżenia, że to
tylko na jakiś okres, trudno jest mu potem wynegocjować lepsze. W
zasadzie tu nie ma żadnych negocjacji - podwyżki nie dostaniesz Stefan i
tyle :) Warto na etapie bardzo zaawansowanych rozmów z przyszłym
pracodawcą takie kwestie sobie ustalić - nie tylko, czy podwyżka jest
możliwa, ale kiedy i w jakich okolicznościach ona nastąpi.
A jak nie następuje w tym właśnie czasie lub w tych właśnie
okolicznościach - ciao szefie. Do niezobaczenia.

>>Ale gdyby zdarzyła się praca za
>>minimalnie mniejsze pieniądze, ale za to z minimalnie pozafinansowym
>>bonusem (choćby ów bonus miał zaowocować po jakimś czasie), to kurde -
>>czemu nie? :)
> Sam zobacz skalę ustępstwa - _minimalnie_ mniejsze pieniądze. Bo dokładnie
> tyle ten bonus jest wart.
Ok. O takie ustępstwa mi własnie chodzi. Zaniepokoiło mnie, że krytyka
na ppd odnośnie danych o warunkach pracy w ogłoszeniach dotyczy tylko
wynagrodzenia.
Ja wiem, że pieniądze to najsilniejszy motywator. Niepokojące bylo to,
że być może jedyny. Ale jak się okazuje - nie jedyny :)

> Długotrwałe kiepskie zarabianie utrudnia twarde negocjacje, niektóre opcje w
> ogóle wyłącza ("trzaśnięcie papierami") i generalnie obniża morale - myślę, że
> ma to duże przełożenie na zarobki w tej samej i w przyszłej pracy.
Racja. To mi przypomina kupowanie jedzenia po tygodniowym poście.
Człowiek rzuca się na byle g... i wszystko mu smakuje. A późniejsza
sraczka to jak wyrzuty sumienia i złość na samego siebie - "obiecałem
sobie, że już nigdy nie zatrudnię się u szefa idioty, a tu proszę" :)

pozdr.
m.