> Mam zatem pytanie czy Ci pracownicy, którzy przychdzili w soboty
> charytatwtywnie bo ich kreciło, mieli własne rodziny czy też byli to
ludzie
> młodzi, ambitni i bez rodzin? Jezeli to drugie to rozumiem sam byłem
kiedys
> taki, dopoki nie zmądrzałem:), taki urok mlodości i wolności. Jeżeli to
> pierwsze to gratuluję im, widcznie praca ważniejsza od rodziny.
> Jakkolwiek by nie było, z punktu widzenia pracodawcy wszystkim życzyć
takich
> pracowników.
>
Różnie bywało -pasja nie jest zależna od wieku i nie było żadnego przymusu
aby się pasjonować, więc nie dotyczylo to wszystkich sobót i nigdy ni
ezostało w zaden sposób usnakcjonowane. Ot- jeżeli kogoś to kręciło i
chciał przyjść to przychodził. Nie był z tego tytułu nikomu stawiany z wzór
i nigdy się od innych nie wymagało więcej tylko dla tego że ktoś dawał z
siebie więcej niż musiała a inni musieliby mu dorównywać