absolwent wrote:

> I z stąd sytuacja patowa. Żeby zacząć pracować trzeba być
> studentem lub mieć doświadczenie. Żeby mieć doświadczenie trzeba
> pracować. Od czytania kolejnych książek nikomu doświadczenia
> jeszcze nie przybyło. I koło się zamyka. Stąd moje pytanie, co
> dalej...
>

Zdobycie cennego (=zwiazanego z rzeczywistym kierunkiem) doswiadczenia
na studiach jest obowiazkowa czescia studiow i to nie tylko na ciasnym
rynku w Polsce, ale i w bardziej rozwinietym swiecie. Ale wiem, ze
wymadrzanie sie po czasie niewiele Ci pomoze, wiec skoro przegapiles
wazny element rzeczywistosci, nalezy go nadrobic. Jak Ci juz ktos
radzil, nie odpowiadaj wylacznie na ogloszenia, tylko znajdz wszystkie
firmy/instytucje, ktore by mogly miec zapotrzebowanie na kogos z Twoimi
kwalifikacjami i pisz/dzwon do nich. Prawdopodobnie przepracujesz jakis
czas za bardzo marna kase, jesli nie wrecz za darmo, ale jesli trzymasz
sie obranego kierunku kariery - takie sa polskie realia i taka cena za
nie zaliczenie bardzo waznego, choc nie ujetego w indeksie przedmiotu
podczas studiow.

Jesli moge cos doradzic - polecam organizacje pozarzadowe korzystajace z
funduszy unijnych. Zwykle maja za malo kasy na zatrudnienie kogos bardzo
wysoko wykwalifikowanego, ale robota przy rozliczaniu dotacji daje dobry
"szlif" w ksiegowosci i potem jest ceniona.

Jesli moge cos jeszcze doradzic, to aplikujac skupiaj sie w tym, co
mowisz/piszesz na swojej checi uczenia sie i zdolnosci uczenia sie, a
nie na osiagnieciach akademickich. W wiekszosci miejsc strasznym
postrachem jest - przepraszam za wyrazenie, ale tak sie to okresla -
bubek, ktory ma wielkie osiagniecia akademickie i zero doswiadczenia i z
powodu tego ma maly kontakt z rzeczywistoscia i za duze wyobrazenie o
swojej wartosci rynkowej. Ja studiowalam finanse, mialam w trakcie tej
specjalizacji sporo przedmiotow rachunkowych i w koncu poszlam w
praktyce raczej w tym kierunku i z perspektywy czasu widze, ze wiedza ze
studiow dala mi jedynie podstawy do szybkiego zalapania, jak to sie robi
w "realu", ale jako absolwentka bylam calkowicie zielona i niezdatna do
posadzenia mnie przy samodzielnej, odpowiedzialnej robocie z tej branzy.
Jakby mi ktos zaraz po studiach zadal pytanie np. "jakie warunki musza
byc spelnione, zeby pies byl kosztem", to bym nie umiala nic sensownego
odpowiedziec.
Polskie studia sa tak skonstruowane, ze sa dobrym testem wydolnosci
intelektualnej (jesli to dobre, panstwowe, dzienne studia - mam
nadzieje, ze takie skonczyles), ale niestety maja za maly zwiazek z
komercyjna praktyka. Ja tez mialam w czasach, gdy jeszcze nie mialam
doswiadczenia, momenty, w ktorych czulam zal, ze ktos nie chce docenic
podczas rekrutacji, jaka jestem wspaniala, ale po jakims czasie praktyki
doskonale rozumiem ten sposob myslenia i jako pracodawca z tej branzy
tez bym pewnie "dyskryminowala" absolwentow bez doswiadczenia bez
wzgledu na ich osiagniecia akademickie. W Twojej sytuacji mozna polecic
pokore, wolontariat, pozytywna i asertywna namolnosc i lekture
branzowych forow/czasopism/serwisow dla zorientowania sie, czym sie
naprawde zajmuje dana branza - w 80%, jesli nie wiecej, nie bedzie to
mialo duzego zwiazku z teoretyczna wiedza zdobyta podczas studiow, choc
ta wiedza bedzie bardzo pomagac w szybkim zrozumieniu, o co chodzi.

Jesli chcesz, wyslij na ppd lub opublikuj gdzies na necie bez danych
osobowych swoje dokumenty rekrutacyjne i podaj linka - spolecznosc ppd
moze udzielic Ci pozytecznych rad, bo zachodzi tez mozliwosc, ze jest to
problem z autoprezentacja.

I.

--
http://nz.pasnik.pl
mieszkam w Nowej Zelandii :)