Podstawa wymiaru emerytury a utrata prawa do renty

Przeczytaj także: Jakie są zasady przyznawania emerytur?

W takim przypadku podstawę wymiaru stanowi:

• podstawa wymiaru renty - w wysokości uwzględniającej rewaloryzację oraz wszystkie kolejne waloryzacje przypadające w okresie następującym po ustaleniu prawa do renty albo
• podstawa wymiaru ustalona na nowo (zarobki z 10 kolejnych lub 20 dowolnie wybranych lat).

W związku z tym, że zainteresowana utraciła prawo do renty, zgłaszając w 2008 r. wniosek o emeryturę za podstawę jej wymiaru będzie mogła wskazać:

• przeciętną podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych, wybranych z okresu od 1 stycznia 1988 r. do 31 grudnia 2007 r., tj z 20 lat poprzedzających rok, w którym zgłosi Pani wniosek o emeryturę albo
• przeciętną podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne w okresie 20 lat kalendarzowych, wybranych z całego okresu ubezpieczenia przypadającego przed 2008 r.

Jeżeli podstawę wymiaru ustala się z 10 lat, nie można pomijać żadnych lat niekorzystnych ze względu na niskie zarobki czy też niewykonywanie żadnej pracy. Dziesięcioletni okres muszą stanowić lata kalendarzowe następujące bezpośrednio po sobie, chociażby ubezpieczony w niektórych z tych lat przez okres roku lub w okresie krótszym niż rok nie pozostawał w ubezpieczeniu. Jeżeli podstawę wymiaru ustala się z 20 lat kalendarzowych nie jest wymagane, aby były to kolejne lata kalendarzowe. Można wybierać dowolnie te lata, które są najkorzystniejsze.

Podstawa prawna:

• art. 21, art. 53 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity: Dz.U. z 2004 r. nr 39 poz. 353 ze zm.).

Ubezpieczenia społeczne w praktyce szczegółowo informują o nowych lub problematycznych przepisach dotyczących rozliczeń ubezpieczeń, a nasi autorzy z ZUS pokazują jak uniknąć błędów w rozliczeniach.