Dla kogo obniżenie wymiaru czasu pracy?

Przeczytaj także: Praca zawodowa a opieka nad dzieckiem

Nowelizacja zabezpieczająca interesy pracownika

Wortal AlterPraca.pl podaje, że w dniu 1 stycznia 2009 r. weszły w życie przepisy, które bardzo wzmacniają sytuację pracownika korzystającego z prawa do obniżenia wymiaru czasu pracy. Zgodnie z nowododanym art. 186⁸ kodeksu pracy pracodawca nie może wypowiedzieć ani rozwiązać umowy o pracę w okresie od dnia złożenia przez pracownika uprawnionego do urlopu wychowawczego wniosku o obniżenie wymiaru czasu pracy do dnia powrotu do nieobniżonego czasu pracy, nie dłużej jednak niż przez łączny okres 12 miesięcy. Pracodawca będzie mógł wypowiedzieć umowę o pracę w razie upadłości i likwidacji pracodawcy oraz w razie gdy zachodzą przesłanki do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika (czyli tzw. rozwiązania dyscyplinarnego). U pracodawców zatrudniających co najmniej 20 pracowników dopuszczalne będzie również wypowiedzenie takiemu pracownikowi umowy o pracę w razie zwolnień grupowych w trybie art. 5 ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania stosunków pracy z pracownikami z przyczyn niedotyczących pracowników. Jeżeli zwolnienia z przyczyn niedotyczących pracowników będą się odbywać w trybie tzw. zwolnień indywidualnych, a pracownik jest reprezentowany przez zakładową organizację związkową, wówczas wypowiedzenie będzie mogło być dokonane, jeżeli zakładowa organizacja związkowa reprezentująca pracownika nie zgłosi sprzeciwu.

„Obniżenie wymiaru czasu pracy jest sposobem na uelastycznienie czasu pracy. Pracownik chcący pozostać aktywnym zawodowo ma więc wybór i może skorzystać z prawa do alternatywnego wykorzystania urlopu wychowawczego i obniżenia wymiaru czasu pracy. Już dziś w praktyce jest dosyć często stosowany, jako sposób na godzenie życia zawodowego i rodzinnego” – mówi Daniel Prędkopowicz.